Eighth Day

Gisterenavond naar het centrum " geslenterd" om een lekker eettentje te zoeken. Voor we weggingen not even contact gehad met de liefste vrouw van Barendrecht Eerst nog even naast bij Torarica proberen te pinnen. Helaas pinautomaten leeg. Dan naar overkant maar die automaat was zo complex dat we maar weer terug zijn gelopen naar een Shellstation waar een winkel bij zit die een ATM automaat heeft. Dus aardig geslenterd voor wat doekoes (lees: Surinaams voor geld). Uiteindelijk ons genesteld bij Starz tegenover Torarica en gevraagd wat de pot schaft oftewel of men goed eten had. Het meisje in de bediening gaf aan dat ze wel wat hadden maar niet datgene wat wij wilden. Omdat ze best aardig was en behulpzaam met restaurantjes opnoemen hebben we haar toch wat klandizie gegeven door een drankje te nemen. Tijdens het afrekenen zag ik mijn moeder praten met twee meiden uit ons hotel. Heb absoluut geen problemen met geaardheid van mannen en vrouwen. Mijn beste vriendinnen hebben ook andere geaardheid en dat is prima . Om ze te illustreren; de een is een kopie van uit dat boek van Kick Wilstra ( die voetballer) en de ander een druk " ik ben absoluut geen lesbisch type". De dames waren net aangekomen van een vierdaagse binnenland trip en hadden ook honger. Ze hadden nog ongeveer twee weken te gaan want hadden een drieweekse vakantie geboekt. We besloten samen met de dames naar het Vat te gaan en hebben met zijn vieren daar de kaart bekeken. Mijn ervaring van de lekkerste saté van Suriname gaf de doorslag. Zitten, bestellen en lekker eten. Het was best heel gezellig met Kick en "Kom uit de Kast". En het eten was prima. Mijn voorgevoel van Kick klopte! Niet dat ze lesbisch was want dat was 1000 procent zeker. Nee, dat ze voetbalde. Ze voetbalde vrij hoog en dus elk nadeel heb z'n voordeel en van de nood een deugd gemaakt. Lekker ff over voetballen kunnen kletsen. Mijn moeder kan leven op soep net als ik en genoot van haar gevulde tajersoep. Mijn pom met rijst, groenten en kip was ook lekker. Niet zo lekker als die mij moeder klaarmaakt maar ja dat geldt voor iedereen. Denk wel eens als iedereen dat zou denken, en als dat echt zo is, dan bestaat er eigenlijk niet iets als de lekkerste pom, saté etc. Het is maar wat je gewend bent. Is met vrouwen ook zo denk ik ( oeps moest ik dat nou echt zo neerzetten?). Ik had maar een grote bier besteld en kreeg een literfles Parbobier in een wijnkoeler met ijs! Op het laatst samen met mijn moeder de restant van de fles opgedronken. Heb haar nog nooit bier zien drinken! Hoe ouwer hoe gekker! De twee dames namen een salade die er heerlijk uitzag en dat was hij ook zeiden ze.
Na het eten wilden we nog aan de overkant een koffie nuttigen maar toen we er aankwamen gingen ze net dicht. Geen zin voor een "slentering" op zoek naar een lekkere bak koffie dus maar naar het hotel gegaan. Daar aangekomen om 23.30 uur, na een lekkere douche, lekker op bed gaan liggen waarna ik Klaas Vaak heel snel ben tegengekomen.

Dag acht alweer en om 07.30 uur klaar wakker bijna gelijk met mams. Moeder iets eerder wakker schat ik zo in.I-Pad gepakt en zit nu weer als beginnend typiste dit stukje te schrijven. Om half negen komt mijn moeder d'r schoolvriendin mee-ontbijtenen daarna huurauto halen en op pad naar leuke plaatsen. Dus snel onder de douche, omkleden en ontbijten. Tang Boeng en tot later vandaag.

In Suriname kan je niets plannen. Ben er al aan gewend hoewel, ben helemaal niet zo'n planner. De huurauto ging niet door. De schoolvriendin van mijn moeder was beledigd als we niet gebruik maakten van haar auto ipv te huren. Dus geen auto gehuurd en met drie vrouwen na het ontbijt op weg naar Overbridge, een resort aan de Linkeroever van de Surinamerivier, overschaduwd door woudgrenzen met slingerende lianen en vele soorten palmen. Die laatste zin maar uit een boekje overgenomen. Voelde me als 30 jaar geleden met mijn schat Steph, Han en Miranda in de auto. Als ik had mogen kiezen of drie negentienjarige meiden of ......... Na een uur rijden bij het resort aangekomen en zoals een echte Surinamer betaamt gelijk aan de lunch. Denk het accent erbij en hoor ze zeggen: je moet eten? Moeders een schotel met vis en veel groente. Ook in Suriname willen ze wel eens weinig groente op je bord doen maar mijn moeder is mijn moeder niet om er op te hameren dat ze veel en verschillende groenten wil, desnoods betaald ze er extra voor. De vriendin van mijn moeder een heerlijke uitziende friet (Surinaamse casave friet) en vis schotel en nicht Urmie een bami schotel. Ik hield het bij een lekkere gevulde sotosoep (of saotosoep).Naar rechts kijkend op Urmie d'r bord bekroop me toch het gevoel dat ik een verkeerde keuze had gemaakt. De bami van mijn nicht zag er heerlijk uit. Om mijn onbehaaglijk gevoel te stillen haar aangeboden mijn soep te proeven wat ze beleefd weigerde waarna ik mij laatste redmiddel uit de kast haalde. Gaf aan dat ik nog nooit zo'n lekker soep heb geproefd en dat ze toch echt moest proeven waarop zij aanbood of ik wat wilde proeven. Nou dat voorgevoel was terecht want die kip en bami waren heerlijk. Lekker shit! Verkeerd gekozen! Vraag me dan op zo'n moment gelijk af waarom men zoveel keuzes op een kaart heeft om maar gelijk de schuld bij die restauranthouder neer te leggen.
Men zal lezend wel weer denken oh daar heb je hem weer. Hij zal wel weer de "volgers" hun ogen uit willen steken maar mensen ook Overbridge is prachtig! Wat een rust en mooie omgeving! Om een uur of vier ongeveer weer richting Paramaribo gereden met mijn nicht pushend om ff wat harder te rijden op de kruipolie rijdende auto. 70 Kilometer per uur is een ouwe vrouwensnelheid en haar nogmaals gevraagd of ze echt jonger is. De snelheid zat er aardig in op deze terugreis en bij Paramaribo aangekomen had het ongelooflijk geregend. Veel straten leken wel rivieren. Soms dacht ik dat die auto het nooit zou redden maar gelukkig heelhuids bij ons hotel aangekomen. Op de kamer gelijk mijn e-mails gecheckt en twee collega's hadden een mail gestuurd over het noodweer. Gisteren best wat van meegekregen tijdens het diner maar na het belletje van mijn broer toch nieuwsgierig om ff op internet te kijken. Dat is "mijn trouwe volgers" de reden dat ik er een eind aan brei. Weer een heerlijke dag acht, na zeven super dagen. Nog een hele dag en zaterdagmiddag rond half een naar de luchthaven. Ga die anderhalve dag ten volle benutten met eerst vanavond een lekkere maaltijd. Moeder en zoon allebei een witte broek.Ma we gaan unisex vanavond roep ik. We hebben besloten vanavond te gaan voor Roti. Even vastleggen voor Ed Rijkers bij wie waarschijnlijk al lezend de kwijl uit zijn mond loopt. Ja Ed bedankt.... Ik ga smakelijk eten!
Tang Boeng unu yere mi tamara Bakka ( groetjes en jullie horen mij morgen weer)