Seventh Day

Gisteren een heel gezellige avond bij de familie. Veel gelachen om de verhalen en vooral die van oom Glenn. Oma is 93 maar deed volop mee. Ongelooflijk hoe dat mens nog scherp is met correcties dat dit en dat niet waar is en verder nog ad-rem is ook! Er was een vrachtwagen met roti gemaakt en al smullend dacht ik aan Ed Rijkers. Wat zal die jaloers zijn die Ed! Om een uur of elf ging bij zowel mij als mijn moeder het licht uit en werden we door een tante en haar zoon afgezet bij het hotel waar ik snel na mijn douche mijn mandje in ben gekropen met de wekker om half zeven. Morgen riviertrip met de boot langs diverse plantages. Heb er echt zin in!

Vanochtend uitgeslapen en fris aan het ontbijt. Nicht Urmy, die we hadden uitgenodigd, was er al vroeg zodat ze lekker mee kon ontbijten. Net na achten met de taxi vertrokken naar de pier op heel kleine afstand van het hotel. Eigenlijk loopafstand maar mijn moeders knie en Urmy d'r hartklachten zijn een goed excuus. Bij deze pier aangekomen konden we na te hebben betaald snel aan boord van de Sweet Marodia. Net voor negen uur zijn we aan boord gestapt net voordat er 50 kinderen van een lagere school aan boord kwam. Dit was een groep kinderen van groep/klas zes (in Nederland groep acht). Wist echt niet wat ik ging verwachten maar liet het maar over me heenkomen. Het schip was een niet super onderhouden rivierboot maar wel heel comfortabel want we hadden de hele voorgedeelte met banken met kussens. Het middengedeelte was voor de 50 kinderen met de leraressen die werden geïnformeerd door een vrouwelijke gids van 70 jaar. Het schijnt dat alle gidsen vrouwen zijn van rond de 70 jaar. Via een microfoon staande voor de groep kinderen achter een desk vertelde ze heel enthousiast over de geschiedenis Suriname, van de slaven en over plantages. De kinderen moesten alles opschrijven want ze zouden worden overhoord. Die vrouwelijke gids was een oud lerares en dat was te merken ook! Kinderen die niet luisterden of iets anders aan het doen waren riep ze resoluut ter orde. Het was echt komisch hoe ze dat deed en hoe de kinderen luisterden naar haar. Op een gegeven moment zei ze dat de kinderen wat mochten eten en drinken en dat zo'n kwartier. Na tien minuten riep ze dat de kinderen nog vijf minuten hadden dus snel moesten zijn. Alle papier zakjes etc. moesten eerst in de vuilnisbak voor ze verder ging. We hebben echt constant gelachen hoe ze de discipline er onder kreeg. Ik had echt respect voor die vrouw. Zij zat te corrigeren en de vijf leraressen zaten lekker te sms-en of te whatsappen. Die hadden een lekkere werkdag. Drie plantages gezien en twee bezocht. Rust & Werk en Frederiksdorp. Mooie plantages met in je achterhoofd de verhalen van de slaven, hoe ze zijn verscheept, verkocht, gebrandmerkt, hoe ze leefden en verder hoe het einde van de slavernij is verlopen. Het varen was echt relaxed. Plots zag ik voorbij de kruising van de surinamerivier en de Commewijnerivier twee dolfijnen. Heb snel foto's gemaakt maar ze zijn niet echt duidelijk. Heel apart om te zien de scheiding van stroming van de Surinamerivier en Commewijnerivier. Het water van de surinamerivier is wat donkerder en die van de Commewijnerivier lichter. Het is net of er een dam in het water is. Heel apart! Op een van die plantages heb ik onze lunch besteld terwijl iedereen aan boord was. Ik bestelde 6 satés, 2 loempia's, vier visrollen en portie rijst met gebakken vis en groenten. De rekening was nog geen €15 en niet onbelangrijk: het was zalig! Tijdens het wachten op het eten zat ik naast een mij uitziende Hollandse man. Een beetje aan de praat met hem en vroeg zijn naam. Zijn naam was Hagemeyer de eigenaar van deze plantage en nazaat van de plantage eigenaren. Vriendelijke man die vertelde hoe hij in 1975 dit stuk verder heeft ontwikkeld. Hij bood me een biertje aan en vertelde over de geschiedenis van zijn familie. Aan het eind van de boottocht werden we nog getrakteerd op een zangoptreden van een van de leerlingen. De whitney Houston van 2020 denk ik. Wat ook opviel hoe die kinderen beleefd zijn tegen ouderen, en daar reken ik me om het niet te verwarrend te maken mezelf ook maar even onder. Echt ongelooflijk hoe beleefd.Daarnaast viel me op dat ze in vergelijking met onze 12-13 jarigen nog echt kinderen waren. Geen halve volwassenen of pre-pubers. Nee echt kinderen zoals kinderen zouden moeten zijn op die leeftijd. Was een toffe reis en zeker leuk met die schoolkinderen.
Toen we voet aan wal hadden gezet hebben we gezondheid en knie maar getest en al "slenterend" richting hotel gelopen. Bij het hotel aangekomen afgesproken om voor de komende twee dagen een auto te huren. Jezus! Nog drie dagen te gaan want zaterdag al weer weg. Best een gevoel dat ik al heel lang in Suriname ben terwijl dit pas dag zeven is. Morgen een trip met de auto. Het is links rijden in Suriname. Niet dat ik daar problemen mee heb maar wel handig als je Surinaamse nichten hebt dus hebben we Urmy
bevorderd tot onze chauffeur. Ze belde net op een auto te kunnen huren voor €20 per dag. Qua prijs helemaal niets natuurlijk en daarmee de mogelijkheid veel te zien in een korte tijd. Morgen komt ze ons halen en kan de auto zaterdag weer terug. Het is half zeven en moeder en zoon hebben honger. Wordt denk ik weer Surinaams.

Tang Boeng en tot later